336. Rocznica Odsieczy Wiedeńskiej oraz okolicznościowa kartka pocztowa z o. Stanisławem Papczyńskim

12 września 2019 r. w Wiedniu odbędą się uroczystości związane z 336. Rocznicą zwycięstwa nad wielką armią Imperium Osmańskiego przez Armie Sprzymierzone dowodzone przez Króla Jana III Sobieskiego.

Na uroczystościach w Wiedniu nie zabraknie delegacji z Podegrodzia, m. in. Panów Jacka Maciuszka i Leszka Konstantego, którzy są koordynatorami 336 rocznicy obchodów Odsieczy Wiedeńskiej w Okręgu Nowosądeckim. Patronat honorowy delegacji nowosądeckiej sprawuje Prezydent Miasta Nowego Sącza i Starosta Powiatu Nowosądeckiego.

Również w tym dniu „Liceum Elitarne” z Nowego Sącza poświęci sztandar swojej szkoły na Kahlenbergu. Szkoła przyjęła imię Króla Jana III Sobieskiego w 2018 roku, natomiast w tym roku został ufundowany sztandar i wolą rodziców i dyrekcji szkoły jest jego poświęcenie w Kościele św. Józefa na Kahlenbergu.

Okolicznościowa kartka pocztowa z o. Stanisławem Papczyńskim

6 września 2019 r. została wprowadzona do obrotu okolicznościowa kartka pocztowa z o. Stanisławem Papczyńskim, który na Ziemiach Polskich błogosławi Króla Jana III Sobieskiego wyruszającego na Odsiecz Wiedeńską – numer: 20/Kraków (kartka dwustronna), nakład: 650 sztuk.

Kartka jest dwujęzyczna. Będzie przekazana każdemu uczniowi polskiej szkoły w Wiedniu,  pozostałe natomiast zostaną przekazane proboszczowi na Kahlenbergu – księdzu Romanowi Krekora.

Kartka z historii

12 września 1683 roku pod Wiedniem wojska sprzymierzone, pod wodzą króla Jana III Sobieskiego pokonały armię Imperium Osmańskiego, dowodzoną przez wielkiego wezyra Kara Mustafę. Bitwa przeszła do historii, jako jedna z najważniejszych batalii nowożytnej Europy.

W maju 1683 roku armia sułtana Mohameda IV, w sile 150–190 tys. ludzi, wyruszyła spod Belgradu pod dowództwem wielkiego wezyra Kara Mustafy. Miesiąc później obległa Wiedeń. Na wiadomość o tym Jan III Sobieski przyśpieszył mobilizację armii koronnej w sile około 27 tys. ludzi, i nie czekając na siły litewskie, ruszył pod Wiedeń. W pierwszych dniach września wojska Polskie pod Mikulowem, połączyły się z posiłkami z Rzeszy Niemieckiej, prowadzonymi  przez księcia Waldecka i oddziałami austriackimi dowodzonymi przez księcia Karola Lotaryńskiego. Na radzie wojennej w zamku Stettlsdorf przekazano naczelne dowództwo Janowi III Sobieskiemu i przyjęto strategie  bitwy przedstawioną przez Sobieskiego.

11 września wieczorem armia sprzymierzonych, licząca 73 tys. Żołnierzy, z czego ponad 30 tys. jazdy, przeszła Las Wiedeński i zajęła pozycje na linii wzgórz. Na lewym skrzydle i w centrum stanęły wojska księcia Karola Lotaryńskiego i księcia Waldecka, na prawym zaś wojska polskie. Bitwa, która rozpoczęła się nazajutrz, przebiegła dokładnie według planu ułożonego przez Sobieskiego. Najpierw wojska niemiecko-austriackie związały przeciwnika walką i odwróciły jego uwagę od poczynań wosk koronnych, co pozwoliło im na rozwinięcie szyku. Dopiero około godziny 17.00 Kara Mustafa rozkazał, aby oddziały oblegające miasto wzmocniły lewe skrzydło Turków, ale było już za późno. O godzinie  18.00 Z prawego skrzydła, do ataku ruszyło ponad 20 tys. jeźdźców dowodzonych przez Sobieskiego. Kara Mustafie nie udało się nawet zorganizować obrony obozu, jego armia uciekła w bezładzie.

Straty tureckie w tej bitwie oceniane są na 15 tys. zabitych, straty wojsk sprzymierzonych na 3,5 tys. zabitych i rannych. Wiktoria wiedeńska na zawsze złamała siłę ekspansji Imperium Otomańskiego.