Zasady obowiązujące policjantów przy użyciu broni palnej lub środków przymusu bezpośredniego

Użycie broni palnej lub środków przymusu bezpośredniego przez policjanta jest jego własną decyzją, podjętą na podstawie przepisów prawa oraz oceny sytuacji faktycznej. O decyzji, jaki środek (np. broń palna, pałka służbowa, czy tzw. paralizator) zostanie użyty przez policjanta wykonującego czynności decyduje  zachowanie osoby, wobec której policjant podejmuje interwencję.

Uwaga: Środków przymusu bezpośredniego lub broni palnej używa się lub wykorzystuje się je w sposób wyrządzający możliwie najmniejszą szkodę. Od użycia lub wykorzystania środków przymusu bezpośredniego lub broni palnej policjant musi odstąpić, gdy cel ich użycia lub wykorzystania został osiągnięty. Środków przymusu bezpośredniego używa się lub wykorzystuje się je z zachowaniem szczególnej ostrożności, uwzględniając ich właściwości, które mogą stanowić zagrożenie życia lub zdrowia uprawnionego lub innej osoby. Podejmując decyzję o użyciu lub wykorzystaniu broni palnej, policjant musi postępować ze szczególną rozwagą i traktować użycie broni jako środek ostateczny.

Warto wiedzieć: W przypadku gdy uzasadniają to okoliczności zdarzenia, policjant może użyć jednocześnie więcej niż jednego środka przymusu bezpośredniego lub wykorzystać jednocześnie więcej niż jeden taki środek. Przykładem może być założenie kajdanek oraz użycie odpowiedniego chwytu do przeprowadzenia osoby do radiowozu. Nie można natomiast używać paralizatora wobec osoby, która ma założone kajdanki.

O projekcie informacyjno-edukacyjnym Policji „Czy wiesz, że?” przeczytacie tutaj.

źródło: KMP Nowy Sącz